เขาว่ากวีตายแล้ว

เขาว่ากวีตายแล้ว
ผู้แต่ง: โกศล อนุสิม

เขาว่ากวีนี่ตายแล้ว
พ่อแก้วแม่แก้วช่วยไม่ได้
กวีมอดม้วยมลายไป
จริงเท็จแค่ไหนใครตอบที

เขาว่ากวีนี่สูญพันธุ์
สงวนไม่ทันแล้วหรือนี่
โลกช่างใจร้ายไม่ใยดี
ทอดทิ้งกวีให้วอดวาย

เขาว่ากวีไม่มีแล้ว
โลกนี้ไม่แคล้วคงฉิบหาย
โลกขาดกวีมีแต่ตาย
วิญญาณอันร้ายต้องเข้ารุม

เพราะว่าบุญญาบารมี
เหมือนยันต์กันผีจากทุกหลุม
เมื่อปวงกวีมาชุมนุม
ปัญญาเป็นตุ่มมารวมกัน

ผีพาลขลาดเขลาไม่เข้าใกล้
ผีพาลบอดใบ้ไม่กล้าหัน
ผีต่ำสำนึกก็เผ่นพลัน
ผีร้ายกลัวยันต์ท่านกวี

เขาว่ากวีนี่สูญพันธุ์
ผีคงสุขสันต์แล้วคุณพี่
ขาดซึ่งบุญญาบารมี
สิ้นยันต์กันผีก็วอดวาย

เขาว่ากวีไม่มีแล้ว
โลกคงไม่แคล้วต้องฉิบหาย
เอ๊ะ! บทกวีนี้ใครแต่งลวดลาย
เฮ้ย! กูยังไม่ตาย กูก็กวี!

๒๖ มิถุนายน ๒๕๕๑
วันสุนทรภู่ครูกวี