[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ไพร พนาวัลย์]

         

ห้ามมิให้ใจเหงาเอาไม่อยู่
ทั้งที่รู้ไม่เจอพาเก้อเขิน
คิดถึงเขามากมายอายเหลือเกิน
อยากมีเงินเป็นตันมาหมั้นเธอ

ต้องเอางานเป็นเพื่อนคอยเตือนจิต
มัวครุ่นคิดถึงเขายามเราเผลอ
ได้ผลงานไม่มากจึงยากเจอ
รอหน่อยเนอเสร็จงานไม่นานเลย

ห้ามมิให้ความเหงาเข้ามาแทรก
ต้องลุยแหลกเรียนรู้ไม่อยู่เฉย
เขียนบทกลอนไม่ลื่นไม่ชื่นเชย
โอ้อกเอ๋ยตัวเราไยเหงาจัง?

“ไพร พนาวัลย์”