คืนค่ำย่ำแล้วน้องแก้วเอ๋ย
ลมรำเพยโชยพัดสะบัดไหว
ความคิดถึงพึงฝากสายลมไป
เจ้าได้รับหรือไม่แก้วกานดา
แสนเป็นห่วงดวงใจไม่หายเหงา
ยังคอยเฝ้าตะวันดับกลับไปหา
อยากอยู่ในอ้อมกอดตลอดเวลา
แล้วซบหน้ากับอกอุ่นอันคุ้นเคย
บรรจงกอดนวลนางที่วางท่า
กระซิบว่าคิดถึงนางข้างเขนย
จุมพิตเบาเข้าข้างหูดูทรามเชย
สุขใดเลยดูเจ้าเคล้าเคลียคลอ
จะขัดขืนพี่ไปใยไฉนเล่า
คืนของเราจงปล่อยใจไปเถิดหนอ
แล้วดื่มด่ำสัมผัสเร้าเฝ้าพะนอ
สุขเกินพอจะขอใด้จากใจนาง
18+^____________^18+
Blues+
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
