ต้องขออภัยท่าน toshare จริงๆครับ
เนื่องจากการแต่งกลอนแปด กับเก้านั้น ผมมักจะแต่งคละเคล้ากันไป เอาแน่นอนไม่ได้
สุดแล้วแต่ความเหมาะสมครับ ไม่ได้ถือเป็นกฏตายตัวว่าต้องแปดล้วน หรือเก้าล้วน
ต้องขออภัยจริงๆครับที่กลอนผมไม่สุภาพ
จริงๆผมเคยอ่านผ่านๆตาจากเว็บหนึ่ง เขาอธิบายความต่างระหว่างกลอนสุภาพ กับกลอนเฉยๆ
ว่า กลอนสุภาพนั้นต้องไม่ให้ปรากฏรูปวรรณยุกต์ในคำลงท้ายวรรคที่ ๒-๓-๔
ถ้าเกิดว่าปรากฎรูปวรรณท้ายวรรค อย่างเช่นวรรคที่ ๒ ใช้คำที่สะกดด้วยไม้เอก หรือไม้จัตวา ดังนี้ ก็จะเรียกว่ากลอนเฉยๆ(ไม่ใช่กลอนสุภาพ)
หรือการลงวรรณยุกต์ท้ายวรรคบ้าง เช่นลงท้ายวรรคที่ ๓-๔ ด้วยวรรณยุกโท พยัญชนะอักษรต่ำ ที่ท่านเรียกว่า ละลอกคลื่น ละลอกฉลอง
ลงด้วยคำตายซึ่งไม่ค่อยนิยมกันบ้าง ก็จะเรียกกลอนพวกนี้ว่ากลอนตลาด
อันที่จริงแล้วถ้าจะแต่งให้เป็นแปดล้วน เก้าล้วนย่อมทำได้ แต่ถ้าทำไปแล้วใจความไม่ได้ ห้วนสั้นเกินไป
อ่านดูแล้วไม่เหมาะ ก็มีแต่รูปแบบทางฉันทลักษณ์ที่สวยงาม แต่ขาดความยืดหยุ่น ขาดความมีชีวิตชีวา
ขาดความสวยงามทางภาษา ผมมีคติประจำใจอย่างหนึ่งว่า"ฉันทลักษณ์พ่ายภาษา" ไม่ทราบว่าท่าน toshare ฟังคำนี้แล้วมีความคิดเห็นอย่างไร
อนึ่งการที่ผมไม่ได้ถือเป็นกฏตายตัวว่าต้องเป็นกลอนแปดล้วน เก้าล้วน ก็เนื่องจากถือตามครูกลอนเก่าๆ
อาทิ สุนทรภู่ กลอนละครอย่างรามเกียรติ์ และบทเสภาเรื่องขุนช้างขุนแผน ซึ่งท่านจะมีคละเคล้าปะปนกันไปครับ
คิดว่าเราเดินตามครูก็ไม่น่าจะผิด
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
