๐ขอบคุณน้องหยกนั้น อวยพร
เป็นพจน์ประภัสสร สื่อให้
คำวิเศษบวร พึงกลับ ย้อนนา
เสพสุขอย่างเสกไซร้ สะพรั่งพร้อมผลานิสงส์
๐โชคจงทวีธนิตช้อน ลุงรพีฯ
เพียงเกษมเปรมปรีดิ์ รอบข้าง
คุณพระรัตน์สวัสดิ์ศรี เสกสุข นิรันดร์นา
กิเลสใดอย่าได้ล้าง จิตตั้งพรหมวิหาร
๐คำหวานพันฯเสกสร้าง ศุภกร
โคลงเอกอันอรชร ฉบัดแฉล้ม
ดนูรับรื่นขจร จิตขจ่าง
บ่อาจหยุดยิ้มแย้ม หยิกแก้มเกษมสันต์
๐กุหลาบพันธุ์ผ่องแผ้ว จากดิน
ยอยศอ้ายดังบิน รอบฟ้า
สีเศวตรส่งฤทัยถวิล ถึงนุช
แม้นห่างคนละโลกหล้า กลับใกล้เสน่หา
๐ท่านธรรมดาสง่าแง้ม โคลงงาม
พรโปรดจงคืนความ- สุขซ้อน
มวลมิตรว่าแท้ตาม สัจจะ
ปรารถนาดีย้อน แด่น้ำใจจริง
๐สิ่งประเสริฐเสกซึ้ง Shumba- laเฮย
แสนระรื่นชื่นคาถา ถ่องถ้วน
อุปสรรคจักผ่านมา สักหมื่น เรื่องนอ
ด้วยเดชพรท่านล้วน ผ่านเพี้ยงสมประสงค์
๐ยืนยงอายุพร้อม สุขนะ แกงนา
เศร้าโศกให้ลดละ หลบลี้
พรงามอร่ามจะ ประสพ
บุญที่ผมเพียรนี้ โปรดเอื้อสะเลเต
๐เห่ร้องเป็นพรพราว สุกสกาวก้องไสว
คุณขวดเก่าเกรียงไกร กอปรกระทั่งสะพรั่งเพ็ญ
๐จึงประจักษ์จรูญ บ่มิสูญหากจะเห็น
สักวันวิชชาเป็น ดังสขิอภินันท์
๐พรงามงดรจนาภาษาศิลป์ จากกวินทร์ณัชชาปานว่าฝัน
ให้เกียรติกล่าวอวยพรบวรวรรณ กระผมนั้นนิรามัยกระไรเทียม
๐ทั้งคำคือคุณพจน์จรสอ้าย ที่โปรยปรายจากแป้งประภาสเปี่ยม
จากโอษฐ์อื่นอวยชัยไม่ใกล้เรียม ใจจึงเอี่ยมอ่องอ้อนจากพรเธอ
๐แซมแสนสวยอวยพรช่างอ่อนหวาน สุขสราญรื่นเริงบรรเทิงเห่อ
ฟากฟ้าคั่นคลาไคลให้ใกล้เกลอ จักได้เจอจ้อกลอนสักค่อนคืน
๐ท่านเนินฯนั้นพลันรับคำนับเถิด จากวันเกิดต่อเนื่องทั้งเรื่องอื่น
หากพลั้งเผลอเพลงใดอภัยคืน ด้วยชนม์ชื่นดังครูช่วยชูกลอน
๐ท่านอริญชย์รอบรู้ฉลุลักษณ์ กระผมจักน้อมนอบตอบอักษร
ว่ามิอาจอาจเอื้อมกระเพื่อมพร กวีกลอนเกินค่าราคาความ
๐เพียงพื้นฐานสราญรมย์นิยมเย้า ซบกระเซ้าแซะวจีด้วยผลีผลาม
จะตีตราว่ากวีฤดีงาม ก็ครั่นคร้ามครวญบาปมาอาบอวล
๐อาจารย์พีฯชี้สำนวน สมมาพาควร
จากท่านพุทธทาสพิลาสกัณฑ์
๐สุขใดใครใครใคร่สรร ควานคว้ามาพลัน
นั่นสุขรึสุกคลุกเผา
๐ตัณหากระเหิมเติมเมา สุขเสริมเพิ่มเขลา
แท้นี้ทุกข์ที่แทรกซึม
๐พินิจคิดครวญทวนขรึม อิ่มเอมอึมครึม
เพราะสุขคือสุกแอบแฝง
๐ท่านเออ้างอรรถสำแดง จำนรรจ์แจกแจง
ยอนี่ไร้นามความคม
๐กาพย์ฉันท์เพริศพรรณภิรมย์ งดงามความสม
โอ้!นั่นมิใช่ไร้นาม
๐เนื้อแท้ทัศน์ธุลีความ ไร้นวมไร้นาม
พื้นฐานอนุบาลบทเขียน
๐รักษ์สยามพยายามพากเพียร คร่ำเคร่งเร่งเรียน
สมเศียรสมศรีฉวีสยาม
๐อย่างไรท่านให้พรพราหมณ์ แวววาววับวาม
ย่อมยอย่อมยกใจเถิน
๐เชยชิดกนิษฐ์รตนะพจน์ รุจิรจนาเพลิน
อันอ้ายอดุลย์หทยะเขิน ขณะยินยุพินเผย
๐น้อมรับนิรัติศยะคำ นพนำนินาทเปรย
พรคืนระรื่นมิตระเลย ดุจแสงสะท้อนถึง
๐ท่านยากุซ่าวิทุระศิลป...........ะกวินทร์กระอวลอึง
ภาษณ์ท่านกระผมศิระจะพึง พิษฐานผสานคืน
๐ท่านหัตถะขวาก็นะจะถาม ดนุตามและห้ามฝืน
อันอายุน้อยรึศกะยืน กวะแก่ ฤ เยาว์วัย
๐ดังสัตย์ประกาศะประจุเรือน มิเลอะเลือนมุสาใด
สามรอบแวะเวียนระยะไฉน ก็ลุเร็วและแก่หรือ?!!!!??
๐ขอบคุณสุวรรณะเฉพาะพร รติย้อนยุบลถือ
ทุกคำวิเศษะจะกระพือ ภิยโยมโนรมย์
๐คำคมbluesผู้กล่อม เกลอเสมอ
พรที่เพริศเลิศเลอ กลับย้อน
สุขศานต์ท่านจงเจอ จวบชีพ
ลูกและภริยาอ้อน อกปลื้มเปรมปรีดิ์
๐พจีลุงไพรเพริศด้วย พรพรหม
หลานรับย่อมสุขสม เศรษฐ์เอื้อ
ปารมีเอกอนันต์บรม- โพธิ์เสด็จ
ดลสรรพสุขศาสน์เกื้อ เกียรติแกล้วแก่ลุง
๐บุญใดมุ่งเพื่อนบ้าน กลอนไทย เถิดเอย
จึงสถิตย์ด้วยแจ่มใจ แจ่มถ้อย
จงเสกสฤษฏ์ศิลป์ไสว วงศ์เศวตร
ประดิษฐ์เสียงเรียงร้อย ระบับเบื้องบรรพ์สยามฯ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
