...เป็นเพียง...ไม้ขีดไฟ...
ที่ไม่ว่าจะพยายามเพียงใด...เธอก็ไม่มองมาที่ฉัน
ดวงอาทิตย์งดงาม...เกินกว่าที่จะพยายาม...ลบมัน
ไม้ขีดไฟเล็ก-เล็กอย่างฉัน...ทำได้แค่จุดตัวเองเพื่อให้เธอหัน...ให้เธอมอง
...และไม้ขีดไฟ..ก็เดียวดาย...
จุดตัวเองจนไหม้...ก็ไม่ได้เป็นเจ้าของ...
ทำทุกอย่างแต่ไร้ค่า...ดอกทานตะวันไม่หันมา...เหลือบมอง
ใฝ่สูงจนเกินปอง...ไม้ขีดไฟอย่างฉันจึงต้อง...เดียวดาย...