หากเวลา..คือนาฬิกา.ที่เดินเปล่า
สองเข็มนั้นเล่า คงจะไม่มีทางเดินผ่าน
การก้าวย่างอาจใช้เวลานานแสนนาน
ส มุ ด นั ด ภ พ จะถูกจาร ด้วยกาลเวลา ให้กับผู้ที่ยังห่วงหาอาวรณ์
เมื่อ ป า ริ ช า ติ บานในหัวใจใครทั้งหล้า
ความรักในใจปรารถนา..จะย้อนมาให้ระลึกถึงวันก่อน
แม้เป็นเพียงสมุดนัดภพ ที่ถูกข้ามจากรอยแยกของเวลาผ่านมาโคจร
ให้ผู้ที่หลับใหล ได้ระลึกถึงภาพซ้อน ตื่นก่อนห้วงเวลา หมุนนาฬิกา..เพื่อหากันเจอ
รการตติ
...หัวใจยังคงเต้น...เพื่อวันเก่า...
รอคอยเธอกลับมาที่ของเรา...อยู่เสมอ...
ห้วงเวลาที่ข้ามผ่าน...ยังคงอธิฐาน...ให้ได้เจอ
ยังคงรักยังรอเธอ...และยังไม่เคยเผลอ...มองใคร
...แต่เวลา...มันหมุนวน...
และมีเพียงฉันที่เป็นคน...โหยไห้
เมื่อใดเธอจะผ่านมา...หรือจะปล่อยให้ฉันรออย่างไร้ค่า...เรื่อยไป
ทิ้งไว้เพียงสมุดและกลีบดอกไม้...กับคำอำลาอาลัย...ที่เลือนลาง...