...เพราะเวลา....ก็คือเวลา...
ทุกสิ่งที่ก้าวข้ามมา...สามารถเปลี่ยนผัน...
ฉันตื่นขึ้นในอีกห้วงเวลา...และไม่รู้ว่าเธอยังห่วงหา...หรือลืมกัน
ไม่ว่าสมุดเล่มบางเล่มนั้น...ยังคงเขียนไว้เพื่อรอฉัน...หรือรอใคร...
...ไม่รู้ว่ากลิ่น...ปาริชาติ...
จะปลุกใครให้ตื่นจากฝันที่วาด...บ้างไหม
ไม่รู้ว่าเจ้าของดอกไม้ดอกนั้น...ยังคงอยู่ในฝัน...หรือตื่นที่ใด
ใครคนนั้นยังคงหลับไหล...หรือว่าตื่นแล้วจากกันไป...คนละห้วงกาล
หากเวลา..คือนาฬิกา.ที่เดินเปล่า
สองเข็มนั้นเล่า คงจะไม่มีทางเดินผ่าน
การก้าวย่างอาจใช้เวลานานแสนนาน
ส มุ ด นั ด ภ พ จะถูกจาร ด้วยกาลเวลา ให้กับผู้ที่ยังห่วงหาอาวรณ์
เมื่อ ป า ริ ช า ติ บานในหัวใจใครทั้งหล้า
ความรักในใจปรารถนา..จะย้อนมาให้ระลึกถึงวันก่อน
แม้เป็นเพียงสมุดนัดภพ ที่ถูกข้ามจากรอยแยกของเวลาผ่านมาโคจร
ให้ผู้ที่หลับใหล ได้ระลึกถึงภาพซ้อน ตื่นก่อนห้วงเวลา หมุนนาฬิกา..เพื่อหากันเจอ
รการตติ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
