ขอโทษที่ทำน้องหม่นหมองเศร้า
เมื่อรักเก่าครั้งก่อนมาอ่อนไหว
เธอคือผู้เหนี่ยวโน้มประโลมใจ
ทายาไล้แผลรักประจักษ์ตา
เหมือนยามจะจมน้ำเธอดำช่วย
มิมอดม้วยมีบุญคุณหนักหนา
ผิดครั้งนี้โปรดอภัยไม่เจตนา
ยากจะหาน้ำใจใครดุจเธอ
ถ้าแม้นอยู่ใกล้ใกล้จะไปหา
เข็ดน้ำตาที่ไหลให้เสมอ
หากมีบุญหนุนส่งคงได้เจอ
ขืนให้เก้อขัดใจจะไม่ยอม
ดาว อาชาไนย