เรื่องร้ายผ่านไปเรื่องดีเข้ามา
เชื่อเถิดว่าเป็นอย่างนี้เสมอ
ลึก ~ ลึก ในความรู้สึกหนึ่งกับสายตาที่มองเหม่อ
หรือเป็นเพียงความเพ้อเจ้อในความเหงาของฉันคนเดียว?
ก็ทบทวนไปมาอยู่หลายหน..
กับความรู้สึกสับสน ที่ผ่านเข้ามาในช่วงเสี้ยว
ความห่วงหายังครอบคลุมอยู่ในความนึกคิด ดั่งเชือกบิดเป็นเกลียว
คลายออกได้ประเดี๋ยว เพียงช่วงที่ได้เก็บเกี่ยวความรู้สึก ดี ~ดี ที่มีเธอ
ฉันถามตัวเองก็ออกบ่อย
ปลอบกับตัวเองก็ไม่น้อย ว่าอย่าพลั้งเผลอ
หากปล่อยให้ความเหงาครอบคลุม แต่แล้วคำตอบที่พบเจอ
ยิ่งกลับสวนทางเป็นความพร่าเบลอ 'ความเหงาที่เจอคือโลกสีเทา'
ฉันจะจรดปากการ่ายฝัน...
ปัดเป่าเรื่องร้ายของวันที่มีแต่ความเหงา
'หากเธอเป็นผีเสื้อ จงเข้มแข็งบินต่อไปภายใต้ปีกอันบางเบา'
น้ำตาที่เธอรินไหลนั้นเล่า จะ เป็น เพียง เงา ของ เรื่อง ร้าย~ร้าย ที่ผ่านไป..
รการตติ
ขอบคุณภาพจาก Google ครับ