รักเอย...
โอ้รักเอย เคยฝัน ฝันว่ารัก
ได้ประจักษ์ รักแค่ แค่เสนอ
ฝันมิได้ เป็นจริง จริงจึงเบลอ
แท้พร่ำเพ้อ เผอครวญ ครวญเดียวดาย
รักเพียงออก จากปาก ปากปั่นป่วน
มิเชิญชวน ครวญคราง ครางแพ้พ่าย
ด้วยทุกข์ทน จนเจียม เจียมใจกาย
เพียงทักทาย ปลายฝัน ฝันลืมเลือน
ประทับใจ ในจิต จิตประเสริฐ
เฝ้าชูเชิด เทิดทูน ทูนลอยเลื่อน
ยามห่างไกล ได้มิตร มิตรคอยเตือน
อย่าแชเชือน เดือนปี ปีที่คอย
โอ้รักเอย เคยคิด คิดไหวหวั่น
คงถึงวัน จันทร์ส่อง ส่องเศร้าสร้อย
ขอบฟ้ากั้น คั่นรัก รักหลุดลอย
ขอเนื้อกลอย พบสุข สุขนิรันดร์
“ไพร พนาวัลย์”
๓ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๖
ขอคาระวะท่านเทพทั้งสอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
