น้ำตาของฉัน...
ไหลมานั้น แทนเสียง เถียงต่อว่า
การยัดเยียด ผลักไส ให้ไกลตา
ดุจดั่งฉัน ไร้ค่า หน้าไม่อาย
น้ำตาของฉัน...
ที่เห็นมัน เอ่อไหล ใช่ใจง่าย
แต่เพราะรัก สุดซึ้ง เพียงหนึ่งชาย
มิเคยหมาย ใครอื่น ชื่นกมล
น้ำตาของฉัน...
ยิ่งนานวัน ยิ่งเค็ม เต็มความข้น
สบประมาท พาดพิง ยิ่งสุดทน
พร่างพรูหล่น เป็นทาง อย่างทะลวง
น้ำตาของฉัน...
ถูกเยาะหยัน ไม่เห็น ความเป็นห่วง
จะทุกข์ตรม ขมขื่น สะอื้นทรวง
จะรินร่วง กี่ครั้ง ช่างปะไร
น้ำตาของฉัน...
ความสำคัญ ธุลี คงมีได้
จึงรับแต่ เจ็บช้ำ ตอบน้ำใจ
ตอกย้ำให้ ไหลริน กินทุกวัน
"กานต์ฑิตา"
๓ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
