นานะ
Special Class LV1 นักกลอนผู้เร่ร่อน
คะแนนกลอนของผู้นี้ 89
ออฟไลน์
กระทู้: 38
|
|
« เมื่อ: 03 กุมภาพันธ์ 2013, 12:39:AM » |
|
สั ป ด า ห์ แ ล้ ว สั ป ด า ห์ เ ล่ า ที่ เ ฝ้ า ค อ ย ปราศจากถ้อยคำแห่งความคิดถึง รูปถ่ายซึ่งซ่อนไว้ในสุดของกระเป๋าสตางค์...รอยยิ้มของคนในรูปใบนั้นยังตราตรึง ถ่ายด้วยกันตอนปีหนึ่ง ดำ ร ง อ ยู่ ใ น ค ว า ม คิ ด ถึ ง เ ช่ น ทุ ก วั น
เสมือนรอยยิ้มเรียบง่ายนั้นยังหายใจอยู่ข้างข้าง ทั้งที่เป็นเพียงจิตรกรรมซึ่งถูกสร้างจากความใฝ่ฝัน บนพื้นผิวดาวเคราะห์สีน้ำเงิน เ ร า ต่ า ง เ ป็ น ส่ ว น เ กิ น ข อ ง กั น แ ล ะ กั น ม้าหินข้างตึกคณะสถานที่พบปะสังสรรค์...นิสิตรุ่นใหม่นั่ง แ ท น ที่ ฉั น แ ล ะ เ ธ อ
ในระยิบแดดผลิดอกนอกประตูรั้วมหาวิทยาลัย หลายปีที่เสียงสนทนายังก้องดังในหทัย..ผู้ผูกใจรอคอยเสมอ ไหล่กว้างซึ่งอาสาบังแดดให้ในวันแรกที่เจอ กลิ่นกายคล้ายดอกลาเวนเดอร์...ใจดวงหนึ่งหมุนรอบใจเธอ โ ด ย ไ ร้ ข้ อ แ ม้
ค ว า ม รั ก ราวรูปสลักบนผนังวิหารโบราณหลังเก่าคร่ำ ฉันจึงมิปรารถนาลบเธอจากความทรงจำครั้งเก่าแก่ แม้แรงโน้มเหนี่ยวแห่งฝันกระชากฉัน...จนกระทั่งพลัดหลงจากอ้อมกอดของเธอที่เคยดูแล ท่ามกลางความผันแปร ฉั น มี รู ป เ ธ อ เ ป็ น แ ร ง ใ จ
๒ ๕ ๕ ๔ ค รั้ ง สุ ด ท้ า ย ที่ บั ง เ อิ ญ ไ ด้ พ บ ฉันกลับเป็นฝ่ายเลี่ยงหลบ...ทั้งที่รอคอยการพบกันครั้งใหม่ ข อ บ คุ ณ ที่วันนั้นเธอเป็นฝ่ายเดินเข้ามาทักและมอบรอยยิ้มละไม มิ ไ ด้ บั น ทึ ก ฉั น ไ ว้ ใ น ค ว า ม ท ร ง จำ ที่ ต า ย ไ ป เหมือนที่เข้าใจตลอดมา.ขอบคุณรูปภาพจาก Kagaya
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Prapacarn ❀, ชลนา ทิชากร, my smile, บ้านกลอนไทย, plang, ระบายจันทร์, กังวาน, Thammada, blues, แป้งน้ำ, สุวรรณ, khuadkao, อริญชย์, รพีกาญจน์, สายใย, รัตนาวดี, รการตติ, Shumbala, พี.พูนสุข, pat-q
ข้อความนี้ มี 20 สมาชิก มาชื่นชม
|
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 03 กุมภาพันธ์ 2013, 05:45:PM โดย นานะ »
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|