[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ดุลย์ ละมุน]

ฤา ลิขิต ฤทธิ์รัก คอยชักโศก
เฝ้าสาปโลก ลงทัณฑ์ ให้หวั่นไหว
จึ่งแกล้งลวง หลอกเรา จนเหงาใจ
รักจึงได้ ดับดิ้น ขาดสิ้นกัน

หลงคดเคี้ยว เดียวดาย บนทรายกรวด
ทนเจ็บปวด รวดร้าว ยามก้าวฝัน
รอยกรวดกด กรีดเกรี้ยว ดั่งเคียวฟัน
หรือสวรรค์ นั้นไซร้ ช่างไกลเกิน

ฉันยังคง หลงโศก บนโลกใหม่
เหลือเพียงซาก กากใจ ไร้สรรเสริญ
หอบทรวงช้ำ อำพราง บนทางเดิน
เพียงเพลิดเพลิน พิษฝัน ผ่านวันคืน

เฝ้าเสพสม จมปัก ในรักหลอก
ถึงช้ำชอก บอกใจ ให้ทนฝืน
เหมือนโดนเจ้า จองจำ ความกล้ำกลืน
แม้นตอนตื่น ตามลวง มัดบ่วงตรม

ฤา เราเลือก เกลือกกลั้ว เปลือยตัวเปื้อน
ดังขี้เรื้อน ลามกิน เจ็บจินต์ขม
หลงอัตตา โลกใหม่ ดิ่งใจจม
เดินโง่งม เปล่าเปลี่ยว อย่างเดียวดาย