อาจกล่าวได้ไม่นานเราหวานซึ้ง
คือส่วนหนึ่งของกันและกันก่อน
เป็นหนึ่งเดียวเกี่ยวพันหมั่นอาทร
หากว่าย้อนอดีตกาลที่ผ่านไป
หรือเนื่องด้วยเวลามาเปลี่ยนผัน
ฉันเป็นฉัน..เธอเป็นเธอ..แกล้งเผลอไผล
จำเพียงเคยผูกพันกันด้วยใจ
แปลกอะไรเมื่อเฉยแทนเอ่ยลา
เพราะเชื่อมั่นวันใดก็วันหนึ่ง
เราผู้ซึ่งแอบฝันกันหนักหนา
ความอ่อนไหวบอบบางย่างกรายมา
คงไม่ช้ากล่าวคำอำลาพลัน
ก็มาถึงเดี๋ยวนี้เท่าที่เห็น
เราไม่เป็นหนึ่งเสมอ..เธอและฉัน
เธอก้าวสู่โลกใหม่ไม่ห้ามกัน
จะเก็บวันเก่าจำไม่ทำลาย
หัวใจใครก็ของใครย่อมใช้สิทธิ์
ต่างมีทิศทางรุดสู่จุดหมาย
เธอจงใช้สิทธิ์บ้างอย่างสบาย
ฉันคงคล้ายส่วนเกินหมางเมินไป
สิ้นบทกลอนเงียบหายกับปลายฟ้า
สิ้นปัญญาเคยหมายปรายฝันใฝ่
สิ้นอบอุ่นถอดถ่ายกายและใจ
โลกฝันไร้ความงามยามขาดเธอ
สู่โลกอีกซีกหนึ่งซึ่งสดชื่น
อุ่นไออื่นเธอยังหวังเสมอ
ดอกไม้เริ่มบานใหม่มีให้เจอ
เขาเสนอคำฝากจากฟากฟ้า
เธอเกี่ยวก้อยเติมฝันแก่กันนิด
ปล่อยชีวิตโลกเก่าเหงาครวญหา
สร้างตำนานโลกใหม่ในอุรา
เขาจึงมาแย่งดวงใจฉันไปครอง
ดาว อาชาไนย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
