บางวันก็นั่งซึ้ง
เพียงข้ามอีกคืนหนึ่ง..กลับนั่งเหงารำพึงบ่นเพ้อ
บางครั้งความรู้สึกแจ่มชัด..บางคราวเหมือนกระจัดกระจาย..เบลอๆ
มีบ้างอยากหวานอ้อนเธอ..แต่บางทีก็เผลอ..เอาแต่ใจตัว
ประมาณนี้หรือประมาณไหน
ที่ความรู้สึกของหัวใจ..เริ่มสลับขั้ว
วิ้งวิ้ง..ใสใส..หรือว่าความอ่อนไหว..หม่นมัว
ประเดี๋ยวกล้า..ประเดี๋ยวกลัว..ปนกันให้มั่ว..แบบนี้เรียก‘รัก’หรือเปล่าใจ
ไม่รู้ใจ
เพียงข้ามอีกคืนหนึ่ง..กลับนั่งเหงารำพึงบ่นเพ้อ
บางครั้งความรู้สึกแจ่มชัด..บางคราวเหมือนกระจัดกระจาย..เบลอๆ
มีบ้างอยากหวานอ้อนเธอ..แต่บางทีก็เผลอ..เอาแต่ใจตัว
ประมาณนี้หรือประมาณไหน
ที่ความรู้สึกของหัวใจ..เริ่มสลับขั้ว
วิ้งวิ้ง..ใสใส..หรือว่าความอ่อนไหว..หม่นมัว
ประเดี๋ยวกล้า..ประเดี๋ยวกลัว..ปนกันให้มั่ว..แบบนี้เรียก‘รัก’หรือเปล่าใจ
ไม่รู้ใจ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
