ผ่านมายี่สิบหกปีชีวิตคู่
บางครั้งดูผิวเผินเหมือนเมินเฉย
หากหน้าที่พันธะไม่ละเลย
แต่ก่อนเคยอย่างไรไม่เปลี่ยนแปลง
อาจมีคิดนอกลู่นอกทางบ้าง
เพราะเห็นต่างบางคราวระหองระแหง
เรื่องหึงหวงลวงใจให้ระแวง
เมื่อขิงราข่าก็แรงเรื่องชาชิน
แต่ให้ทอดทิ้งคนเคยร่วมทุกข์
เคยร่วมสุขแบ่งปันกันทั้งสิ้น
มโนตรึกสำนึกไว้เป็นอาจิณ
ถึงกัดก้อนเกลือกินก็จะทน
บางครั้งดูผิวเผินเหมือนเมินเฉย
หากหน้าที่พันธะไม่ละเลย
แต่ก่อนเคยอย่างไรไม่เปลี่ยนแปลง
อาจมีคิดนอกลู่นอกทางบ้าง
เพราะเห็นต่างบางคราวระหองระแหง
เรื่องหึงหวงลวงใจให้ระแวง
เมื่อขิงราข่าก็แรงเรื่องชาชิน
แต่ให้ทอดทิ้งคนเคยร่วมทุกข์
เคยร่วมสุขแบ่งปันกันทั้งสิ้น
มโนตรึกสำนึกไว้เป็นอาจิณ
ถึงกัดก้อนเกลือกินก็จะทน
ยี่สิบหกปี..เบื่อมาก เธอปากพล่อย
ทะเลาะบ่อย ต่อยตี ชีวีหม่น
ตัวเขียวช้ำ ดำด่าง คางเรียวมน
ยับยู่ย่น ยังเย็บ เจ็บดวงจินต์
เพราะมีลูก ผูกพัน มากั้นขวาง
คิดแยกทาง หมางหม่น คนหยามหมิ่น
บางทีกัด เกลือก้อน รอนชีวิน
แต่ผัวกิน สุรา แล้วด่าเรา
ทะเลาะบ่อย ต่อยตี ชีวีหม่น
ตัวเขียวช้ำ ดำด่าง คางเรียวมน
ยับยู่ย่น ยังเย็บ เจ็บดวงจินต์
เพราะมีลูก ผูกพัน มากั้นขวาง
คิดแยกทาง หมางหม่น คนหยามหมิ่น
บางทีกัด เกลือก้อน รอนชีวิน
แต่ผัวกิน สุรา แล้วด่าเรา
"ดิน"
พี่ขอโทษ เมาไปหน่อย เลยปล่อยหมัด
แต่เธอกัด พี่ก่อน เมื่อตอนเช้า
พี่อุตส่าห์ กล้ำกลืน ฝืนทนเอา
พอดึกเข้า เอาต่อ พี่ท้อเลย??
คว้าดาบขึ้น ยืนจังก้า ท้าดังลั่น
พี่กัดฟัน งึมงำ ทำเฉยๆ
เธอจ้วงดาบ หมายเสียบท้อง พี่ร้องเฮ้ยย!!
ตกใจเสย หมัดฮุค เอ้า-จุกไป..
แต่เธอกัด พี่ก่อน เมื่อตอนเช้า
พี่อุตส่าห์ กล้ำกลืน ฝืนทนเอา
พอดึกเข้า เอาต่อ พี่ท้อเลย??
คว้าดาบขึ้น ยืนจังก้า ท้าดังลั่น
พี่กัดฟัน งึมงำ ทำเฉยๆ
เธอจ้วงดาบ หมายเสียบท้อง พี่ร้องเฮ้ยย!!
ตกใจเสย หมัดฮุค เอ้า-จุกไป..
*กลอนพาไปนะครับ อย่าถือสา อิอิ*