.jpg)
อยู่ภายใต้กะลาคิดว่าใหญ่
ไม่มีใครรู้เท่าเฝ้าผยอง
หลงว่าตนเลิศล้ำคิดลำพอง
ไม่เคยมองตัวตนเก่งคนเดียว
โลกภายนอกกว้างใหญ่เกินไปถึง
เพียงหางอึ่งปัญญาว่าชาญเชี่ยว
หลงคิดว่าฉลาดแสนปราดเปรียว
ต้องโดดเดี่ยวใครไม่คบ “กบในกะลา”
--natcha--
ไม่มีใครรู้เท่าเฝ้าผยอง
หลงว่าตนเลิศล้ำคิดลำพอง
ไม่เคยมองตัวตนเก่งคนเดียว
โลกภายนอกกว้างใหญ่เกินไปถึง
เพียงหางอึ่งปัญญาว่าชาญเชี่ยว
หลงคิดว่าฉลาดแสนปราดเปรียว
ต้องโดดเดี่ยวใครไม่คบ “กบในกะลา”
--natcha--
อยากเป็นกบในกะลาอย่าว่าฉัน
ถ้าทุกวันมีเธอให้เพ้อหา
หญิงที่อื่นหมื่นพันฉันขอลา
ทั้งชีวาขอเคียงข้างมิห่างเลย
ขออาศัยใกล้ชิดมิคิดหนี
สุขคงมีมากล้นจนไม่เอ่ย
กะลาแคบแนบชิดติดทรามเชย
ใครเปรียบเปรยก็มิฟังจากกังวาน
---กังวาน---
ถ้าทุกวันมีเธอให้เพ้อหา
หญิงที่อื่นหมื่นพันฉันขอลา
ทั้งชีวาขอเคียงข้างมิห่างเลย
ขออาศัยใกล้ชิดมิคิดหนี
สุขคงมีมากล้นจนไม่เอ่ย
กะลาแคบแนบชิดติดทรามเชย
ใครเปรียบเปรยก็มิฟังจากกังวาน
---กังวาน---
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
