ยืนกลางแดด แผดเผา ทุกเช้าค่ำ
สุดระกำ ช้ำหม่น ทนสนอง
ให้ชาวนา อ้าแขน แสนลำพอง
นกการ้อง บินหนี ทุกทีไป
กิจวัติ ทุกวัน ของฉันนี้
จะกี่ปี กี่เดือน ยังเคลื่อนไหว
ไม่มีร่ม มากาง อ้างว้างใจ
พูดไม่ได้ ใบ้บื้อ คือความจริง
ยามลมพัด จัดให้ ได้แน่แน่
ฝืนดวงแด แค่รอ ต่อทุกสิ่ง
เหงื่อรินไหล ไคลย้อย พลอยประวิง
ดั่งผีสิง นิ่งงัน มิผันจร
เกิดเป็นหุ่น ไล่กา น่าอนาถ
เสื้อผ้าขาด หุ้มห่อ ทนรอก่อน
แม้จะหนาว ยังห่ม ลมทุกตอน
โฉมบังอร ยืนเดี่ยว ขาดเหลียวแล
หากเป็นคน ทำได้ ไหมเล่าท่าน
คงจาบัลย์ หวั่นจิต คิดแทบแย่
นี่เป็นหุ่น ขุ่นข้อง ไม่ร้องแง
คิดในแง่ ความดี เขามีคุณ
พันทอง
ยืนกลางแดด แผดเผา เร่าร้อนนัก
ร้อนความรัก นักเหลือ แม่เนื้ออุ่น
เพราะหลงรัก ปักใจ ในตัวคุณ
ให้ว้าวุ้น ครุ่นจิต คิดไม่วาย
อันรักอื่น หมื่นแสน ไม่แม้นเท่า
ร้อนรักเขา เศร้าทรวง ห่วงไมหาย
อยากชิดแนบ แอบออด กอดข้างกาย
อยากกอดก่าย หายคิดถึง คะนึงครวญ
สบตาเธอ เพ้อพร่ำ รำพันหา
ในอุรา ผวาไหว ใจปั่นป่วน
เพราะหลงรัก ปักใจ ในเนื้อนวล
โศกกำสรวล ครวญคร่ำ พร่ำละเมอ
วาสนา ไม่ถึง จึงผิดพลาด
หมดโอกาส พลาดผิด คิดเสมอ
บุญไม่พอ ขอไกล ไปจากเธอ
ได้แต่เพ้อ ครวญคร่ำ ร่ำพิไล
ยืนกลางแดด แผดเผา เร่าร้อนยิ่ง
รักผู้หญิง ยิ่งร้อน นอนหม่นไหม้
รักเหมือนแดด แผดเผา เหงาดวงใจ
รักเหมือนไฟ เผาใจ จนไหม้เกรียม
ชลนา ทิชากร
ร้อนความรัก นักเหลือ แม่เนื้ออุ่น
เพราะหลงรัก ปักใจ ในตัวคุณ
ให้ว้าวุ้น ครุ่นจิต คิดไม่วาย
อันรักอื่น หมื่นแสน ไม่แม้นเท่า
ร้อนรักเขา เศร้าทรวง ห่วงไมหาย
อยากชิดแนบ แอบออด กอดข้างกาย
อยากกอดก่าย หายคิดถึง คะนึงครวญ
สบตาเธอ เพ้อพร่ำ รำพันหา
ในอุรา ผวาไหว ใจปั่นป่วน
เพราะหลงรัก ปักใจ ในเนื้อนวล
โศกกำสรวล ครวญคร่ำ พร่ำละเมอ
วาสนา ไม่ถึง จึงผิดพลาด
หมดโอกาส พลาดผิด คิดเสมอ
บุญไม่พอ ขอไกล ไปจากเธอ
ได้แต่เพ้อ ครวญคร่ำ ร่ำพิไล
ยืนกลางแดด แผดเผา เร่าร้อนยิ่ง
รักผู้หญิง ยิ่งร้อน นอนหม่นไหม้
รักเหมือนแดด แผดเผา เหงาดวงใจ
รักเหมือนไฟ เผาใจ จนไหม้เกรียม
ชลนา ทิชากร