สติ๊กเกอร์รูปหัวใจ
ที่เธอแปะไว้ . .. บนเสื้อของฉัน
สำหรับเธอ . . คงไม่มีความหมายพิเศษอะไรทั้งนั้น
แต่สำหรับฉัน . .. เป็นของสำคัญ . . กว่าสิ่งใด
เพราะฉันรู้ - - ว่าฉันอยู่ในฐานะเพื่อนธรรมดา
ยามที่เธอสบตา . .. มีแต่ฉันที่หวั่นไหว
ตอนที่แปะสติ๊กเกอร์ . . . เหมือนมีสิ่งดี ~ ดี จากมือเธอ วิ่งผ่านหัวใจ
อาจเป็นแค่ความเอื้อเฟื้อเนื่องในวันวาเลนไทน์
แต่มันทำให้คนไร้สิทธิ์ที่คิดไกล . .. มีเสี้ยวเวลาหายใจ . . ที่แสนงาม~*
ขอบคุณ . . . ที่เอาดอกกุหลาบสวย ~ สวยมาให้
แต่ไม่ต้องก็ได้ . .. เพราะมันไม่สมควรเป็นของฉัน
ในเมื่อไม่แบ่งความรักให้มา .. . กุหลาบล้านดอกก็ไร้ค่า ~ ไม่สำคัญ
ในเมื่อคนที่ถูกรักไม่ใช่ฉัน . . . ของขวัญหรืออะไร . . ก็อย่าให้มา
ถ้าเธอยังใช้คำว่า “ผูกพันในฐานะเพื่อน”
ฉันยอมเฉือนหัวใจตัวเองดีกว่า
ถ้าฉันเป็นได้แค่แม่สื่อ ~ ก็ไม่อยากถือกุหลาบที่เธอให้มา
เพราะฉันอยากเป็นคนพิเศษในสายตา . ..
ไม่ใช่คนที่เธอตอบแทนด้วยของมีค่า . .. เพียงเพราะต้องการ “รักษาน้ำใจ”
ไม่ได้บอกรัก - - เพื่อขอให้เธอรับรักตอบ
ไม่ได้ขอให้ชอบ - - ไม่ต้องขอบคุณเรื่องดอกไม้
ไม่ต้องแบ่งใจมาคิดถึง . . . ถ้าเธออยากเก็บไว้ให้ใคร
ถึงแม้ความรักไม่ได้นำความสุขมาให้ฉันเสมอไป . .. แต่ก็เป็นอะไรที่รู้สึกดี
คนพิเศษของฉัน
ถึงเป็นแค่ความผูกพันข้างเดียวของใจนี้
ถึงแม้ความรักเป็นเหมือนแอปเปิ้ลเคลือบยาพิษ . . ที่พร้อมปลิดชีวิตฉันได้ในทันที
แต่ฉันก็ยอมเป็นเหมือนสโนไวท์นะคนดี
เพราะการรักเธอมันทำให้หัวใจดวงนี้ . .. ได้ทำหน้าที่ “อย่างสมบูรณ์”