อยู่ภายใต้กะลาคิดว่าใหญ่
ไม่มีใครรู้เท่าเฝ้าผยอง
หลงว่าตนเลิศล้ำคิดลำพอง
ไม่เคยมองตัวตนเก่งคนเดียว
โลกภายนอกกว้างใหญ่เกินไปถึง
เพียงหางอึ่งปัญญาว่าชาญเชี่ยว
หลงคิดว่าฉลาดแสนปราดเปรียว
ต้องโดดเดี่ยวใครไม่คบ “กบในกะลา”
--natcha--
ไม่มีใครรู้เท่าเฝ้าผยอง
หลงว่าตนเลิศล้ำคิดลำพอง
ไม่เคยมองตัวตนเก่งคนเดียว
โลกภายนอกกว้างใหญ่เกินไปถึง
เพียงหางอึ่งปัญญาว่าชาญเชี่ยว
หลงคิดว่าฉลาดแสนปราดเปรียว
ต้องโดดเดี่ยวใครไม่คบ “กบในกะลา”
--natcha--