จากคนนิสัยแข็งกระด้าง
กลับมีมุมอ้างว้าง . .. เพราะความเหงา
แค่บางวันไม่เห็นใครบางคน ~ โลกใบเดิมก็หม่นเทา
สูดอากาศดี ~ ดี ในยามเช้า . .. เหมือนไม่เข้าปอด . . สักนิดเดียว
จากเส้นทางชินตา
กลับมองเห็นความน่ารักของยอดหญ้าใบเขียว
แค่ใครบางคนหยุดทัก . . แค่ได้รู้จัก คน ~ คนเดียว
ก็ปลดความอ้างว้างเปล่าเปลี่ยว . .. ทั้งหมดลง
ความรัก . .. ใช่หรือเปล่า?
ที่ทำให้บางวันเหมือนถูกไฟเผา . .. เป็นผุยผง
ความรักใช่หรือเปล่า? . . ที่ทำให้ความเหงา . . คลายตัวลง
พรุ่งนี้ฉันคง . .. ต้องถามเธอ~*
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
