[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ปู่ริน]

ถึงเดือนเพ็ญสูงลอยกว่าสอยเอื้อม
ยังอาจเชื่อมฤทัยเหงาบรรเทาหาย
คนฟ้านี้มีเดือนเป็นเพื่อนกาย
คนฟ้านั้นหรือมิหมายชมสายเดือน

ส่งคำนึงถึงจันทร์ด้วยกันไหม?
ฟ้าห่างไกลอาจพบบรรจบเหมือน
ในบทกลอนเคยพร่ำคำย้ำเยือน
อย่าลืมเลือนไมตรีทีมีมา

 

ความหงอยเหงาเศร้าใจไยไหวหวั่น
ดั่งตะวันลอยเคว้งคว้างกลางเวหา
ไร้คู่เคียงเรียงข้างแรมร้างรา
ด้วยแสงจ้ารุ่มร้อนใจดั่งไฟกัลป์

ดวงจันทร์เจ้ายังมีดาวเคล้าเคียงคู่
รายล้อมอยู่ทุกค่ำคืนชื่นสุขสันต์
แต่ตัวพี่ขาดดวงดาวสาวสัมพันธ์
นั่งร่วมฝันชีวิตจริงยิ่งระทม

อยากมีใครเพียงสักคนไว้ยลโฉม
ปลอบประโลมยามเศร้าใจหายขื่นขม
เผื่อความเศร้าเหงาทรวงช่วงตรอมตรม
รักเป็นลมล่มล้ม...เพราะงมงาย.

                 ริน ดอนบูรพา
                                      ๒๘ ม.ค. ๕๖