เกิดเป็นคน บนหล้า คิดว่าเจ๋ง
เที่ยวอวดเก่ง เบ่งใส่ ไร้สุขสันต์
ยุให้รำ ตำให้รั่ว ทั่วทั้งวัน
แล้วนั่งปั้น หน้าเหวอ เธอเปลี่ยนไป
พวกผองเพื่อน เลือนหลบ ไม่พบปะ
รู้ไหมจ๊ะ เธอทำ กรรมตามไล่
อยู่ไม่สุข หรอกหนอ ละออใจ
อิจฉาให้ จิตนั่น พลันระทม
จะหันซ้าย ย้ายขวา พาอกหมอง
จำจึงต้อง ก้มหน้า ว่าเหมาะสม
ชอบติฉิน นินทา อุราตรม
ไม่นิยม ชมชื่น คนอื่นพ้อ
เลิกเสียเถอะ นิสัย ไม่ไหวแล้ว
เขารู้แนว กันหมด มิปดหนอ
ขืนไม่เลิก สักวัน ท่านเจอตอ
จะเอ่ยเอื้อน เตือนต่อ คงบ่ทัน
พันทอง
โหไปโกรธใครมาแต่ชาติปางไหนเนี้ย เราเลยผสมโรง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
