สายลมปลิวถมทับระดับหญ้า
หยาดน้ำค้างโรยราในป่าเขา
กระไอชื้นกลบพรางอย่างบางเบา
สายน้ำบอกเรื่องเล่าภาพเงาจันทร์
ส่งสำเนียงเสียงพิณประทินภพ
ข้ามโค้งฟ้าบรรจบทุกสิ่งสรรค์
ฝากสายลมถมย้ำถ้อยรำพัน
ห่มเสียงพิณของฉันทุกวันคืน
ฉันบรรเลงเพลงเหงาใต้ราวฟ้า
ท่ามห้วงราตรีกาลยังลานอื่น
เพียงหวังเสียงสายพิณช่วยกินกลืน
หยาดสะอื้น สลด จรดใจ. . .
หอบความช้ำระกำอันซ้ำซาก
เก็บรอยฝากแผลเก่าอันร้าวไหว
เถิดดวงจันทร์แจ่มจ้าระย้าไกล
ฟังเสียงพิณอาลัย ได้ไหมจันทร์. . .
หยาดน้ำค้างโรยราในป่าเขา
กระไอชื้นกลบพรางอย่างบางเบา
สายน้ำบอกเรื่องเล่าภาพเงาจันทร์
ส่งสำเนียงเสียงพิณประทินภพ
ข้ามโค้งฟ้าบรรจบทุกสิ่งสรรค์
ฝากสายลมถมย้ำถ้อยรำพัน
ห่มเสียงพิณของฉันทุกวันคืน
ฉันบรรเลงเพลงเหงาใต้ราวฟ้า
ท่ามห้วงราตรีกาลยังลานอื่น
เพียงหวังเสียงสายพิณช่วยกินกลืน
หยาดสะอื้น สลด จรดใจ. . .
หอบความช้ำระกำอันซ้ำซาก
เก็บรอยฝากแผลเก่าอันร้าวไหว
เถิดดวงจันทร์แจ่มจ้าระย้าไกล
ฟังเสียงพิณอาลัย ได้ไหมจันทร์. . .
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
