[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[saknun]

นั่นเห็นไหม...ความเหงา ตัวเท่าบ้าน
ค่อยคืบคลาน ผ่านผุด มิหยุดนิ่ง
ปล่อยนานวัน ผันแอบ มาแนบอิง
ถือพักพิง สิงสู่ อยู่หว่างใจ

มิได้เชื้อ ได้เชิญ ไยเดินหา
โปรดเถิดหนา อย่าวน มาจนใกล้
ทำแค่แอบ ซบอ้อน กับหมอนใบ
น้ำตาไหล ไร้คนอิง ทิ้งตัวนอน

ยกมือสอง รองหัว ตามัวขุ่น
ไร้ตักหนุน อุ่นไอ ได้แค่หมอน
ตามองจันทร์ กระจ่างฟ้า พาอาวรณ์
ป่านนี้เขา เฝ้าอ้อน นอนตักใคร

"ดิน"

พอเข้าใจ แล้วครับ เหงาเท่่าบ้าน
คิดตั้งนาน บ้านดิน ถวิลหา
ปล่อยให้เหงา สมชื่อ ลือเรื่อยมา
ผ่านเวลา หลายวัน จนหวั่นใจ

คิดไม่ถึง มีคน สนใจเรา(ฮา)
ทำทีท่า หยอกล้อ พอหมันใส้
แกล้งบอกเหงา เท่าบ้าน สำราญไป
คนอะไร นึกได้ ขายความฮา