จากฟากฟ้ามาถึงดินถิ่นมนุษย์ จากสมุทรถึงสุธาชีวาหมุน
เป็นวงเวียนเปลี่ยนภาพบาปและบุญ นับเนื่องหนุนดั่งเดินทางไปกลางไพร
ยังไม่ถึงบึงใหญ่ในป่าลึก อย่าเพิ่งนึกว่าน้ำนั้นมันจะใส
เพียงผิวนอกหลอกหลอนซ่อนภายใน มหาภัยใหญ่ล้นอยู่ก้นบึง
จริงๆคนที่ขอให้แปลไม่ใช่ผมหรอกนะครับ แต่มีผู้ขอให้แปลในกูรู http://guru.google.co.th/guru/thread?tid=56743aac55b3e46a&table=%2Fguru%2F
ผมอ่านแล้วผมก็อยากรู้ว่า คุณคิดว่ากลอนบทนี้อ่านแล้วมันเข้าใจยากถึงขนาดต้องขอให้ช่วยแปลจริงๆเหรอ
ถ้ามันเข้าใจยากขนาดนั้นจริงๆผมคงต้องปลงว่าอนิจจาภาษาไทยไปซะแล้ว แล้วแบบนี้ที่แต่งๆกันในบ้านกลอนไทยนี่คนที่ไม่ใช่นักกลอน
จะอ่านรู้เรื่องมั้ยเนี่ยะ เพราะเห็นมีหลายบทที่ใช้ภาษาที่เข้าใจยากกว่านี้อีก
ที่เอาลงให้อ่านนี้ก็ไม่ได้มีเจตนาจะดูถูกคนที่ถามหรอกนะครับ ก็แค่อยากสะท้อนให้ท่านนักกวีได้เห็นว่า ผู้อ่านของเราเป็นอย่างไร
ที่เห็นแต่งๆ วาดลวดลายกันสุดฝีมืออยู่นั้นจริงๆแล้วผู้อ่านเขาเข้าใจหรือเปล่า..... เพราะขนาดบทนี้เขายังต้องขอให้แปล
แสดงว่า ถ้าเป็นบทอื่นก็เป็นอันว่าเลิกคุยไปได้เลยemo_45
คงจะหมายความว่า อย่าไว้ใจใคร เขาเปรียบไว้กับการเดินทางด้วย ชัดๆเลย เขาสื่อว่าจากสูงสุดถึงสามัญ หมายถึงสังคม เหมือนเดินทางอยู่กลางไพร คงจะพบหนองน้ำอีกที่แต่ไม่ใช่หนองที่กลางป่าลึกที่ใสสะอาดกว่า และบอกอีกว่า "มหาภัยใหญ่ล้นอยู่ก้นบึง" แสดงว่า สู้หนองที่กลางป่าไม่ได้ พิจรณาตรงๆนะครับ
อย่าไว้ใจคนเพียงรูปพรรณสัญฐานครับ
ดอกกระเจียว