เรือล่มกลางทะเล
คลื่นซัดเฉยิ่งออกห่าง
ความหวังยังเลือนลาง
พยุงร่างค้างลอยคอ
สามวันนั้นอ่อนล้า
จบชีวาไม่นานหนอ
ถ่วงไว้ให้นานพอ
แต่ก็ท้อทุกข์จำทน
วันนี้ฟ้าสดใส
มองเห็นไกลไร้เมฆฝน
ภาพใหม่ที่ได้ยล
กลัวสับสนจะลวงตา
แนวป่าแถวไกลโพ้น
หากตะโกนคงยากหนา
ลมจัดคลื่นพัดพา
จึงรู้ว่าชายฝั่งมี
แข็งใจไปอีกหน่อย
ความหวังคอยอยู่ใกล้นี่
หมดห่วงทันท่วงที
ขึ้นฝั่งนี้มีปลอดภัย
ยังงงหรือหลงฝัน
ผ่านได้นั้นมันสงสัย
ด้วยฝั่งห่างตั้งไกล
ยังคว้าไขว่ดังใจปอง
ความรักกลับยากนั้น
อยู่ใกล้กันแค่เราสอง
มาดหมายได้เคียงครอง
กลับหม่นหมองต้องระทม
เหมือนไกลเกินไขว่คว้า
หลบหนีหน้าพาขื่นขม
ใจข้าปวดระบม
กลับหมองตรมจมน้ำตา.
นพ
27ม.ค.56
คลื่นซัดเฉยิ่งออกห่าง
ความหวังยังเลือนลาง
พยุงร่างค้างลอยคอ
สามวันนั้นอ่อนล้า
จบชีวาไม่นานหนอ
ถ่วงไว้ให้นานพอ
แต่ก็ท้อทุกข์จำทน
วันนี้ฟ้าสดใส
มองเห็นไกลไร้เมฆฝน
ภาพใหม่ที่ได้ยล
กลัวสับสนจะลวงตา
แนวป่าแถวไกลโพ้น
หากตะโกนคงยากหนา
ลมจัดคลื่นพัดพา
จึงรู้ว่าชายฝั่งมี
แข็งใจไปอีกหน่อย
ความหวังคอยอยู่ใกล้นี่
หมดห่วงทันท่วงที
ขึ้นฝั่งนี้มีปลอดภัย
ยังงงหรือหลงฝัน
ผ่านได้นั้นมันสงสัย
ด้วยฝั่งห่างตั้งไกล
ยังคว้าไขว่ดังใจปอง
ความรักกลับยากนั้น
อยู่ใกล้กันแค่เราสอง
มาดหมายได้เคียงครอง
กลับหม่นหมองต้องระทม
เหมือนไกลเกินไขว่คว้า
หลบหนีหน้าพาขื่นขม
ใจข้าปวดระบม
กลับหมองตรมจมน้ำตา.
นพ
27ม.ค.56