....เธอหวั่นถาม ยามที่ฉัน นั้นหลงใหล...
...กำลังเคลิ้มไปซะไกล ในโลกแห่งความฝัน...
...หาทางกลับมิได้...เพราะปล่อยใจไปผูกพัน...
จนรู้สึกว่ามิใช่ฝัน...เพราะความสัมพันธ์...ตรึงตรารักมั่นแอบอิง...
...จะสาย..หรือไม่สาย...รักนี้ช่างมีความหมาย....
...สร้างความสุขใจให้ฉันมากมาย...จนขาดมันมิได้แล้วจริงจริง...
...ยามฤทัยอ่อนไหว...ความรักจึงคือสิ่งสำคัญยิ่ง...
...ถึงแม้แค่เพียงฝัน...แต่จินตนามั่นใจให้รักเขาแล้วจริงจริง...
...ขอเธออย่าท้วงติง...ในสิ่งที่ฉัน...ต้องการ...
รัตนาวดี
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
