เพราะเลือดเนื้อเชื้อไขเธอใหญ่ยิ่ง
เป็นคนจริงยิ่งยงใจคงมั่น
สู้ชีวิตตั้งแต่เล็กเด็กโรมรัน
คงก๋ากั่นเกินตัวไม่กลัวใคร
อยู่ในกรอบขอบเขตที่เด็ดขาด
มิบังอาจวิ่งรอกนอกกอไผ่
ถูกอบรมบ่มจิตคิดการณ์ไกล
ด้วยหัวใจแข็งแกร่งด้วยแรงเดิน
กอร์ปด้วยเลือดรักดีมีคุณค่า
เจ้าจึงกล้ารอนรานมานานเนิ่น
หวังก้าวหน้าคว้าชัยที่ใหญ่เกิน
แม้ยับเยินเพียงใดก็ไม่ท้อ
เจ้าจึงมีวันนี้วันที่รุ่ง
ด้วยใจมุ่งมั่นหมายสู่ปลายช่อ
ที่อ่อนน้อมถ่อมลงตรงเพียงพอ
ดั่งหนึ่งนอแรดเดียวออกเที่ยวไป
ขอให้คงความดีที่เคยสร้าง
อย่าเหินห่างศีลทานที่พานใกล้
ดุจดั่งเกลือรักเค็มอย่างเต็มใจ
ให้ยิ่งใหญ่สมอ้าง...เจ้าสร้างมา
“ไพร พนาวัลย์”
และแล้วเต่าก็โดน กังวาน, Thammada แซงลิบ
เป็นเรื่องจริง ตีแผ่ แก่เพื่อนพ้อง
มีพี่น้อง สิบสี่ ที่ยังหนา
ตายไปสอง รองคิด อนิจา
นางสิบสอง หวังว่า คิดช้าไป
เกิดเป็นน้อง สิบสาม คลานตามพี่
สู้ชีวี กันเอง ละเลงไหว
มีอดบ้าง บางครั้ง นั่งทำใจ
ด้วยฤทัย แข็งขัน ขยันงาน
ทำทุกอย่าง ขวางหน้า ไม่ละย่อ
จึงเกิดก่อ จิตแกร่ง มีแรงผ่าน
เป็นรสชาด ชีวิต มิคิดพาล
สุขสนาน กับมัน ทุกวันปอง
ไม่เคยท้อ ถอยหนี ลี้หลบหน้า
อุปสรรค เป็นยา มาสนอง
ขาดปรึกษา บางครั้ง นั่งตรึกตรอง
น้ำตานอง มีบ้าง แต่ช่างมัน
ชีวิตจริง ยิ่งกว่า นิยายเล่า
ต้องกินข้าว คลุกน้ำปลา พาไหวหวั่น
กว่าจะถึง วันนี้ ที่ยืนยัน
ทำทุกวัน ให้ดี อย่า!ติใคร
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
