...มองฟ้าคืน นี้ไย ใจหมองหม่น
ฤๅต้องมนตร์ สั่งจินต์ ถวิลร่ำ
ถึงยอดชู้ รู้ซึ้ง รักหนึ่งทำ
ฝังใจจำ ตลอด กอดซบอิง...
...ไยคืนนี้ ความเศร้า รุมเร้าโอบ
ลมหนาวโฉบ ฉาบนวล ปั่นป่วนยิ่ง
รักเที่ยงแท้ ฤทัย ใคร่ประวิง
มิเคยคิด ทอดทิ้ง รักจริงใจ...
...ลมหนาวพรม ขมขื่น สะอื้นหนัก
เพราะความรัก ไห้หา พาหมองไหม้
ด้วยแรงรัก อุ่นอ้อม กล่อมฤทัย
ยามรัญจวน หัวใจ ไยร้าวราน...
รัตนาวดี
กำลังไม่ว่างรีบๆแต่ง..แต่มาจากใจนะคะ..
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
