ฉันเฉกเช่น เดียวกัน ในวันนี้
รักคนมี เจ้าของ หมองเสียยิ่ง
ไม่เป็นไร เลื่อยไฟฟ้า อย่าประวิง
เลาะหนามทิ้ง ให้หมด คงงดงาม
อันงิ้วงาม หนามปม เจอคมเลื่อย
คงไม่เหนื่อย นักหรอก ตัดออกหาม
แล้วเผาทิ้ง อย่าเหลือ เชื่อนงราม
อีกสองสาม ปีหน้า กล้ายืนยัน
เรื่องแบบว่า คงเกลื่อน นะเพื่อนเอ๋ย
ชายหวังเชย หายาก ลำบากนั่น
ต้องสู้รบ ปรบมือ ยื้อแย่งกัน
อาจถึงขั้น ร้าวราน ขึ้นคานทอง
พันทอง