เพราะเลือดเนื้อเชื้อไขเธอใหญ่ยิ่ง
เป็นคนจริงยิ่งยงใจคงมั่น
สู้ชีวิตตั้งแต่เล็กเด็กโรมรัน
คงก๋ากั่นเกินตัวไม่กลัวใคร
อยู่ในกรอบขอบเขตที่เด็ดขาด
มิบังอาจวิ่งรอกนอกกอไผ่
ถูกอบรมบ่มจิตคิดการณ์ไกล
ด้วยหัวใจแข็งแกร่งด้วยแรงเดิน
กอร์ปด้วยเลือดรักดีมีคุณค่า
เจ้าจึงกล้ารอนรานมานานเนิ่น
หวังก้าวหน้าคว้าชัยที่ใหญ่เกิน
แม้ยับเยินเพียงใดก็ไม่ท้อ
เจ้าจึงมีวันนี้วันที่รุ่ง
ด้วยใจมุ่งมั่นหมายสู่ปลายช่อ
ที่อ่อนน้อมถ่อมลงตรงเพียงพอ
ดั่งหนึ่งนอแรดเดียวออกเที่ยวไป
ขอให้คงความดีที่เคยสร้าง
อย่าเหินห่างศีลทานที่พานใกล้
ดุจดั่งเกลือรักเค็มอย่างเต็มใจ
ให้ยิ่งใหญ่สมอ้าง...เจ้าสร้างมา
“ไพร พนาวัลย์”
และแล้วเต่าก็โดน กังวาน, Thammada แซงลิบ