มุ่งไปเถิด เถื่อนทาง ที่ย่างก้าว
มุ่งแม้หนาว หนักใด ใครข่มเหง
มุ่งอยู่ยืน เหยียบร้อน โลกบรรเลง
มุ่งแม้เพลง อาจเศร้า ดั่งเงาตน
มั่นใจใหม่ อีกที กับชีวิต
มั่นในสิทธิ์ สู้สร้าง ทางอีกหน
มั่นใหม่ ไม่ครั่นคร้าม นิยามคน
มั่นแม้หม่น ไม่ท้อ ต่อชะตา
ด้วยยังหวัง วาดวัน จึงสรรค์สร้าง
ด้วยแนวทาง ถักทอ ต่อคุณค่า
ด้วยกำลัง ฝังแฝง แรงศรัทธา
ด้วยการกล้า มุ่งมั่น กับวันคืน
ใจจะพบ ความจริง ในสิ่งสู้
ใจจึงอยู่ อย่างไร ไม่ทนฝืน
ใจจะเห็น เส้นทาง วางหยัดยืน
ใจย่อมตื่น แต่นั้น ก็มั่นคง
ธรรมดา