[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[อริญชย์]

เก็บไว้ก่อนเถิดหนาน้ำตางิ้ว

มองผลงิ้วโตงเตงดูเคว้งคว้าง
ริมกองฟางพร่างพรมสายลมหนาว
รอวันแก่กรอบแห้งอาบแสงดาว
แล้วหล่นร้าวลงดินในถิ่นนา

คนคงลืมนุ่มนุ่นยามหนุนหมอน
ที่เคยนอนเคลิ้มฝันแสนหรรษา
หรือหยามเหยียดแน่แน่วในแววตา
ทิ้งคุณค่าควรคงแห่งพงไพร

เก็บไว้ก่อนเถิดหนาน้ำตางิ้ว
เจ้าจงพลิ้วผลนั้นตามฝันใฝ่
หรืออย่างน้อยไหวติงเพียงกิ่งใบ
เป็นที่ให้นกเอี้ยงส่งเสียงเพลง!ฯ

                      อริญชย์
                  ๒๖/๑/๒๕๕๖