เหวี่ยงไม้กางเขนทิ้งไป
ประคองหัวใจที่ถูกใครเหยียบจมฝืนทราย
แล้วเดินจากไปอย่างไม่สนใจไยดี
ปัดทรายออกให้เกลี้ยง
หัวใจที่มีทิฐิหาน้ำใจใครมาหล่อเลี้ยง
จะได้น้ำใจจากใครหนอ
ฉันจะรอ..จะรอจนกว่าดอกไม้สีชมพูจะบาน
หรือจะต้องรออีกนาน
จนกว่าหัวใจจะแหลกรานจมผืนทราย
-ดาวใต้ฝ่าเท้าเธอ-
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
