ชอบนิราศของคุณเขียนดีจัง
โดยเฉพาะคำกลอนสุดท้ายที่ว่า
"มิได้ชิมน้ำเค็มเหมือนน้ำคลอง
คล้ายทำนองไม่ถึงเกาะเขาเยาะไย"
ทำให้นึกถึงตัวเองไปมาหลายแห่ง แต่ไปไม่ถึงสักแห่ง
ไม่ว่า สิงคโปร์ เซี่ยงไฮ้ เบลเยี่ยม ฝรั่งเศสซึ่งไปแป๊บเดียว
เพียงขับรถจากสวิตเซอร์แลนด์ผ่านเขตแดนเข้าไปหน่อยเดียว
เยอรมันก็เหมือนกัน แค่แวะที่สนามบินเพื่อเปลี่ยนเครื่องไปสวิตเซอร์แลนด์เท่านั้น
อเมริกายิ่งไกลจนไปไม่ถึง
น่าเสียดาย อายจัง