....ความรักของเรา...เหมือนอากาศยามเช้า...
ที่เพียงไม่นานก็บางเบา...และเลือนหาย...
แค่เวลาไม่นานนัก...ทุกอย่างที่เคยเรียกว่า'รัก'...กลับกลาย
แสงแดดในยามสาย...ไม่ต่างจากหัวใจ...ที่เปลี่ยนแปลง...
...สุขได้เพียงเสี้ยว...เวลา...
ก่อนจะต้องจมอยู่กับเศษหัวใจอ่อนล้า...แห้งแล้ง...
ชุ่มฉ่ำเพียงยอดน้ำค้าง...แต่ชีวิตที่เหลือต้องอ้างว้าง...อ่อนแรง
ยามเมื่อน้ำค้างเหือดแห้ง...ก็ไม่ต่างจากความเข้มแข็ง...ที่มลาย...
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
