วันนี้เหนื่อยเมื่อยล้าเกินกว่าเขียน
กลอนกลบทพากเพียรเรียนฝึกหัด
วันนี้เหนื่อยเมื่อยกายคล้ายถูกมัด
กลอนติดขัดคำสร้างช่างมืดมน
วันนี้เหนื่อยเมื่อยนักหนักทุกเรื่อง
แถมสิ้นเปลืองน้ำลายบรรยายบ่น
บอกตัวเองเก่งนักจักต้องทน
เป็นร้อยหนไม่พอต้องขอพัน
หากไม่พอขอหมื่นคืนสติ
อยากไม่ปริปากไปอย่าใช้ฉัน
"ได้ค่ะท่าน"เอ่ยไปทำไมกัน
ช่างน่าขันตัวเองแหมเก่งจริง
มิใช่เป็นเหล็กไหลจะได้แกร่ง
มิใช่เป็นมดแดงแปลงร่างวิ่ง
มิใช่เป็นนางฟ้าคาถาปิ๊ง
แต่เป็นหญิงคนหนึ่งซึ่งทะนง
วันนี้เหนื่อยเมื่อยเกินจึงเมินหลบ
ตาไม่สบหนังสือรื้อประสงค์
นั่งนิ่งงันตันตีบบีบมือลง
แกว่งเป็นวงแขนไหล่ได้ผ่อนคลาย
วันนี้เหนื่อยเมื่อยล้าค้นคว้าหยุด
ขอคู้คุดร่างนอนก่อนสหาย
วันนี้หนักและเหนื่อยปวดเมื่อยกาย
กลอนกลบทจึงหาย...เสียดายจัง
"กานต์ฑิตา"
๒๔ มกราคม ๒๕๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
