นั่งนั่งหลับ...คิดถึงนางมาหน่ายหนี
เพ้อเพ้อหา...ยอดนารีที่ความฝัน
ครวญครวญคร่ำ...ถึงนวลนางพลางรำพัน
แจ่มแจ่มจันทร์...เจ้าจากจรนอนเดียวดาย
หลายหลายปี...พี่ทรมานมานานแล้ว
น้องน้องแก้ว...ตาหวานพาลเสียหาย
หลบหลบหลีก...ปลีกหนีไปเพราะอับอาย
วุ่นวุ่นวาย...สับสนเพราะคนนินทา
รุ่มรุ่มร้อน...นอนปวดร้าวหนาวดวงจิต
นึกนึกคิด...เริ่มมองเห็นเป็นปัญหา
รำรำพึง...คะนึงถึงน้องตลอดมา
น้ำน้ำตา...พี่ไหลหลั่งลงพรั่งพรู
คิดคิดถึง...เธอไม่รักพี่ไม่โกรธ
ขอขอโทษ...โปรดอภัยใจอดสู
พลั้งพลั้งพลาด...ผิดไปโปรดเอ็นดู
ทนทนอยู่...กับความช้ำทนกล้ำกลืน..
ริน ดอนบูรพา
๒๔ ม.ค.๕๖
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
31 มกราคม 2025, 06:40:AM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: ✿*゚ รำพึงถึงเธอ ・✿.。 (อ่าน 4939 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: