ที่...สิบสี่ กุมภา ขอลาก่อน
จะขอนอน ซ่อนกาย ภายในบ้าน
วุ่ยวายใจ ไข้จิต คงปิดร้าน
มิสราญ มานเหงา เข้ามาปน
เห็นผกา กลาดเกลื่อน แล้วเฟื่อนใจ
ยลทางไหน ใสสุข ทุกแห่งหน
กุหลาบร้อย ถ้อยสรรค์ บันดาลดล
พร้อมกมล คนรัก ประจักษ์แด
มิอยากมอง จ้องอื่น ยื่นดอกไม้
คงบาดใจ ให้หมอง ตรองตรึกแน่
ขอสถิตย์ ปิดบ้าน ลั่นกุญแจ
มิอยากแล แค่คนให้ ก็ไม่มี
จะขอนอน ซ่อนกาย ภายในบ้าน
วุ่ยวายใจ ไข้จิต คงปิดร้าน
มิสราญ มานเหงา เข้ามาปน
เห็นผกา กลาดเกลื่อน แล้วเฟื่อนใจ
ยลทางไหน ใสสุข ทุกแห่งหน
กุหลาบร้อย ถ้อยสรรค์ บันดาลดล
พร้อมกมล คนรัก ประจักษ์แด
มิอยากมอง จ้องอื่น ยื่นดอกไม้
คงบาดใจ ให้หมอง ตรองตรึกแน่
ขอสถิตย์ ปิดบ้าน ลั่นกุญแจ
มิอยากแล แค่คนให้ ก็ไม่มี
"ดิน"
ฉีดฮอร์โมน พ่นยา เปิดตาดอก
โรยปุ๋ยคอก ออกทัน วัน(ที่)สิบสี่
รับเย็นฉ่ำ น้ำค้าง กลางราตรี
ย้ายเข้าที่ มีร่ม บ่มชายคา
เฝ้าถนอม พร้อมพรัก รักษ์เจ้าไว้
ด้วยห่วงใย ใจน้อย รอคอยท่า
ช่อผลิดอก ออกตูม ต้นกุมภา
รจนา อุรานอบ มอบแ่ด่เธอ
รพีกาญจน์...ไม่อนุมัติจ้า