ที่...สิบสี่ กุมภา ขอลาก่อน
จะขอนอน ซ่อนกาย ภายในบ้าน
วุ่ยวายใจ ไข้จิต คงปิดร้าน
มิสราญ มานเหงา เข้ามาปน
เห็นผกา กลาดเกลื่อน แล้วเฟื่อนใจ
ยลทางไหน ใสสุข ทุกแห่งหน
กุหลาบร้อย ถ้อยสรรค์ บันดาลดล
พร้อมกมล คนรัก ประจักษ์แด
มิอยากมอง จ้องอื่น ยื่นดอกไม้
คงบาดใจ ให้หมอง ตรองตรึกแน่
ขอสถิตย์ ปิดบ้าน ลั่นกุญแจ
มิอยากแล แค่คนให้ ก็ไม่มี
จะขอนอน ซ่อนกาย ภายในบ้าน
วุ่ยวายใจ ไข้จิต คงปิดร้าน
มิสราญ มานเหงา เข้ามาปน
เห็นผกา กลาดเกลื่อน แล้วเฟื่อนใจ
ยลทางไหน ใสสุข ทุกแห่งหน
กุหลาบร้อย ถ้อยสรรค์ บันดาลดล
พร้อมกมล คนรัก ประจักษ์แด
มิอยากมอง จ้องอื่น ยื่นดอกไม้
คงบาดใจ ให้หมอง ตรองตรึกแน่
ขอสถิตย์ ปิดบ้าน ลั่นกุญแจ
มิอยากแล แค่คนให้ ก็ไม่มี
"ดิน"
ต่างกับขวดเลยนะจะบอกให้
วาเลนไทน์ทุกคราวสาวมานี่
เปิดบ้านรับสาวสาวราวทุกปี
บันไดนี้แห้งยากแทบหักพัง
บางปีต้องปิดบ้านรำคาญมาก
ปีนี้หากเปิดบ้านบานสะพรั่ง
รับกุหลาบอักโขเป็นโกดัง
แบ่งให้มั่งก็ได้ให้คุณดิน