โปรดลืมฉันเสียทีเถิดที่รัก
ลืมหมอนตักหมอนนี้ที่เคยหนุน
ฉันไม่เหมาะสมค่าความการุณย์
นับเป็นบุญใหญ่หลวงที่ห่วงใย
ซึ้งค่าศรัทธาที่คนดีมอบ
จะเก็บกอบไว้ฝันถึงวันใหม่
ครั้งหนึ่งเคยสะกดรักหมดใจ
และเคยได้เอ่ยนามแห่งความรัก
อย่าปล่อยให้น้ำเนตรบอกเหตุร้าย
ครั้งสุดท้ายอยากเห็นเธอเป็นหลัก
หากสบตาอย่าเหลือเยื่อใยภักดิ์
ใจฉันจักระทวยด้วยพ่ายแวว
ให้ฉันเดินพ้นหน่อยเธอค่อยร้อง
ฉันทนมองไม่ได้หัวใจแป้ว
เธอเกลียดฉันเช่นนี้...ย่อมดีแล้ว
ฉันเหมือนแก้วชำรุด...ต้องหยุดรัก!
ลืมหมอนตักหมอนนี้ที่เคยหนุน
ฉันไม่เหมาะสมค่าความการุณย์
นับเป็นบุญใหญ่หลวงที่ห่วงใย
ซึ้งค่าศรัทธาที่คนดีมอบ
จะเก็บกอบไว้ฝันถึงวันใหม่
ครั้งหนึ่งเคยสะกดรักหมดใจ
และเคยได้เอ่ยนามแห่งความรัก
อย่าปล่อยให้น้ำเนตรบอกเหตุร้าย
ครั้งสุดท้ายอยากเห็นเธอเป็นหลัก
หากสบตาอย่าเหลือเยื่อใยภักดิ์
ใจฉันจักระทวยด้วยพ่ายแวว
ให้ฉันเดินพ้นหน่อยเธอค่อยร้อง
ฉันทนมองไม่ได้หัวใจแป้ว
เธอเกลียดฉันเช่นนี้...ย่อมดีแล้ว
ฉันเหมือนแก้วชำรุด...ต้องหยุดรัก!
ไฟล์แนบถูกแก้ไขโดยผู้ดูแลระบบ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
