ความหลังก่อนย้อนบอกระลอกคลื่น
โอ้ยากขืนฝืนกาลเหมือนธารไหล
ไม่หวนกลับลับเลือนเคลื่อนครรไล
ล่องไถลไปไม่กลับวับวิญญาณ์
เสียงคลื่นครวญทวนย้อนครั้งก่อนเก่า
ทยอยเข้าเล้าโลมรุกโถมถา
ณ ริมชลดลผ่านกาลเวลา
เจ้าพระยาตราตรึงซึ้งชีวัน
ร่มเงาเอยเชยฉ่ำยังจำได้
นานเพียงไรไม่พรากไปจากฉัน
สีเหลืองแดงแฝงจำซึ้งรำพัน
ยังคงมั่นฝันคะนึงถึงยูงทอง
คิดถึงเอยเคยชิดยามจิตเหงา
ความหลังเก่าเศร้าระคนความหม่นหมอง
หากคืนได้หมายฝันอันเรืองรอง
กลับคืนครองปองเฝ้าเหมือนเก่าเคย
บูรพาฯ