อยากจะเชื่อ เนื้อใน ไยแอบแฝง
ดั่งจำแลง แสร้งโศก วิโยคขึง
หากมอบรัก ให้ไป ใจรำพึง
ต้องขาดผึง จึงหยุด สุดซึมเซา
อันรสลิ้น กลิ่นอาย ชายหวานหยด
กลัวหลอกมด ตัวน้อย ให้คอยเฝ้า
ยื่นแต่หวาน ซ่านซาบ ฉาบสีเทา
หลงมัวเมา เขาจับ ดับดวงแด
ด้วยว่าชาย ร้ายเหลือ กว่าเสือสาง
เป็นเบี้ยล่าง ครางครวญ นะนวลแข
เขาชิมรส หมดหวาน แล้วพานแปร
หญิงต้องแย่ แน่นัก รักลวงพลาง
ได้ชื่นจิต ชิดเชย แนบเกยกอด
ต่างอ้อนออด พรรณา ไม่ซาสร่าง
ดมกลิ่นหอม ตอมไต่ ไร้หนทาง
กลับทิ้งขว้าง บินจร ปล่อยนอนร้าว
หากชายจริง อิงรัก หญิงภักดิ์พร้อม
จักถนอม ยอมตาม มิสามหาว
หว่านคารม อมเด็ด เข็ดระนาว
ล่อหลอกสาว พราวพริ้ง จริงไหมคุณ ?
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
