ณ อุทยานดาวจันทร์ อ้อมกอด.เพ้อฝัน
ใครกันรำพันถึงใคร
ฟากฝั่งฟ้าโน้นคงไกล ร้อยหมื่นล้านไมล์
ฤ ใกล้แค่เอื้อมมือถึง
โลก.ลึก.เร้น.ลับ.อับ.จึง น้ำตาตกตึง
ฉันซึ่งอ่อนไหวในรัก
นั่น!ใครใต้จันทร์.หันทัก หยุดขา.ชะงัก
รู้จักฉันไหมใจจันทร์?
เราอาจเคยรักทักกัน มิ่งมิตรเธอ.ฉัน
ประพันธ์ร้อยกรองคล้องใจ
ฉันผ่านมาเพื่อผ่านไป ใกล้ตา.ไกลใจ
อยู่ในมิติลี้ลับ!
อยู่ในหนังสือ.ยู่ยับ หน้า.ที่.เธอพับ
อยู่กับเธอนิรันดร...
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
21 พฤศจิกายน 2024, 10:11:PM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: อ้อมกอด...เพ้อฝัน (อ่าน 4175 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: