ยอมอยู่เดียวเปลี่ยวหงอยปล่อยใจว่าง
ขออยู่ห่างร้างไกลน้ำใจหญิง
ฝากพงไพรใจรักเพื่อพักพิง
หวังปลดทิ้งสิ่งลวงจากทรวงใน
ถึงเป็นเหยื่อเสือสางไม่หมางจิต
ไม่เหมือนพิษฤทธิ์ฉลยากทนไหว
วาจาอ้างต่างจากทั้งปากใจ
แยกกันไปไม่ตรงเหมือนหลงทาง
ที่ผ่านมาว่ากันเหมือนฝันร้าย
ขอซ่อนกายคลายพรากจากหมองหมาง
ขออิงขอนนอนข้างต่างอกนาง
เสียงลิงค่างต่างเพลงบรรเลงนอน
บูรพาฯ