เรื่องดีผ่านไปเรื่องร้ายเข้ามา
ฉันยังนึกว่า...เป็นแค่ฝัน
บางครั้งฉันหลับตาและเข้าใจไปเองว่าเธอคิดถึงฉันเหมือนกัน
ทั้งที่เรื่องของเรากลายเป็นวันวาน...ไ ม่ ก ลั บ ม า
บ่อยครั้งที่ฉัน ท บ ท ว น ความรู้สึก
ก็พบว่ายังมีเธอในส่วนลึก...ในความห่วงหา
บ่อยครั้งที่ฉันจ้องเข็มนาฬิกา
และยังภาวนา...ให้นาทีข้างหน้า...ฉันเห็นเธอ
ฉั น แ ค่ อ่ อ น แ อ เ พ ร า ะ ค ว า ม เ ห ง า
ทั้งที่โลกยังเป็นใบเก่าใบเดิมเสมอ
อาจเป็นเพราะฉันหมดศรัทธาในความรัก ตั้ ง แ ต่ วั น ที่ เ สี ย เ ธ อ
หรืออาจเป็นเพราะอีกหนึ่งกรณีที่หาคำตอบเจอ...คือ' เธอยังอยู่ในหัวใจ'
ฉั น อ ย า ก เ ข้ ม แ ข็ ง เ พ ร า ะ ค ว า ม รั ก
ฉันเหมือนผีเสื้อปีกหัก...บินต่อไปไม่ไหว
ฉันอยากมีคำอวยพรดี-ดีมอบให้เธอก่อนไป
ทว่าฉันมีเพียงน้ำตาที่รินไหล...เพื่อบอกว่าฉันอ่อนแอเพียงไร...เมื่อต้องเสียเธอ
ขอบคุณรูปภาพจาก
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
22 ธันวาคม 2024, 08:32:AM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: ฉั น แ ค่ อ่ อ น แ อ เ พ ร า ะ ค ว า ม เ ห ง า (อ่าน 11556 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: