[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[บ้านริมโขง]

เป็นการสร้างวิมานกลางอากาศ
ร่างแบบวาดเขียนไปตามใจฝัน
ลืมคิดถึงความจริงทุกสิ่งอัน
โลกความจริงสิ่งนั้นมิได้เป็น

ต่างคนต่างหน้าที่มีกำหนด
มิอาจปลดบ่วงค้ำทำไม่เห็น
หน้าที่มัดรัดตัวหัวใจเย็น
แม้ยากเข็ญต้องข่มไม่ซมซาน

ต่างก็รู้แก่ใจใช่สลัด
ความรักตัดขาดไปใยยังสาน
ในโลกแห่งความจริงทิ้งวิมาน
เพราะแบบวาดไม่ผ่านฐานไม่มี

อาจเป็นเพราะบุญเก่าเราทั้งสอง
เพียงแค่พบใช่ครองปองสุขี
พรหมลิขิตชักพามาแค่นี้
ก็เพียงพอแล้วที่จะจดจำ

วันเวลางดงามแห่งความสุข
เป็นพลังปลอบปลุกยามทุกข์ย่ำ
ต่างรับรู้ห่วงใยแม้ไร้คำ
ใจชุ่มฉ่ำน้ำเลี้ยงแทนเสียงมา

แม้วิมานวาดไว้จะไม่สร้าง
แบบที่ร่างยังคงทรงคุณค่า
ขอเก็บแบบร่างไว้ในอุรา
เผื่อชาติหน้าแบบร่างได้สร้างจริง
 


"กานต์ฑิตา"
๑๙ มกราคม ๒๕๕๖

วิมานร่างสร้างแบบไว้แนบจิต
ครุ่นครวญคิดเค้าโครงโยงทุกสิ่ง
โยงห้องนั้นห้องนี้มีอุ่นอิง
ได้งามยิ่งตามฝันวันคำนวณ

..อนิจจา ลืมหลงตรงที่ตั้ง
ความจริงยังไร้ดินสิ้นกระสวน
ไม่มีที่ปักมั่นตันขบวน
วิมานล้วนลอยวนบนนภา

จึงดั่งเป็นวิมานหมายภายแบบบท
ถูกเกณฑ์กฎบดบังไร้ฝั่งฝา
ต่างคนร่างต่างหมายในสายตา
ต่างไขว่คว้าต่างหวังต่างตั้งใจ

ขาดแนวเหนี่ยวเกี่ยวกันสัมพันธ์แบบ
วิมานแอบวาดหวังลำพังใฝ่
จะงามหรูดูเลิศเชิดกว่าใคร
ต่างเก็บไว้ไม่สานวิมานตน

มองหาถิ่นดินดีที่ปักหมาย
มองสุดสายปลายทางสร้างกุศล
มองบุญกรรมนำเวียนใดเปลี่ยนปน
มองตำบลหนแห่งสุดแรงกรรม

นำผสานวิมานวารวาดหวัง
สู่ที่ตั้งมั่นคงส่งชื่นฉ่ำ
หมายได้อยู่คู่กันสัมพันธ์นำ
อย่าให้ล้ำเลยชื่น...ชาติอื่นเลย..

"บ้านริมโขง"

๒๐ มกราคม ๒๕๕๖