เคยบ้างไหม ไขว่คว้า หาปลายฝัน?
มุ่งขยัน หมั่นไป เอื้อมไม่ถึง
ถูกยื้อยั้ง ถูกรั้งยุด ถูกฉุดดึง
นั่งรำพึง นอนรำพัน ฝันลำเอียง
เป็นป่ารก ปกชัฏ อึดอัดแน่น
จะโลดแล่น ทั่วแผ่นดิน มิยินเสียง
ไร้ทางเดิน ไร้เนินลู่ ไร้คู่เคียง
ร้องจำเรียง ร่วมจำรัส ผลัดจำนรรจ์
พ้นป่าใหญ่ ไพรปก รกสิ้นสุด
ตรงที่หยุด คือจุดหมาย ที่ปลายฝัน
จะเบิกบาน จะหวานคืน จะชื่นวัน
ระเริงกัน ระรื่นกานต์ หวานละไม
ฝันไปสุด จุดหมาย หลายคราคลาด
ให้อนาถ ขาดน้อง ประคองใกล้
ร่วมบุกป่า ร่วมฝ่าดง ร่วมลงไพร
สนิทใจ สนานจิต ชิดสราญ
รอเฝ้ารอ รอเธอ เพ้อรออยู่
มาเคียงสู่ คู่กัน ร่วมวันหวาน
ให้สมหวัง ให้ดั่งใจ ให้ชื่นบาน
สุขกสานติ์ เสพย์เกษม เปรมกมล
Moo Dum
ถามว่าเคยบ้างไหมไขว่คว้าฝัน
เคยสิเคยทุกวันไม่เป็นผล
ดูมืดมิดคิดย้ำกล้ำกลืนทน
ยอมจำนนชะตาถ้าหมดทาง
กับคำถามเหมือนแคลงระแวงจิต
หรือว่าเธอหยุดคิดปิดฝันสร้าง
จึงเอ่ยความถามไถ่ให้ระคาง
กำลังใจให้บ้างไหมคนดี
ลำพังฉันดั้นด้นก็หม่นหมอง
จะให้ต้องทำไงถูกใจพี่
ต้องบันทึกข้อความถามตอบมี
จึงเป็นที่พอใจหรือไรกัน
กลีบกุหลาบมิได้มีใครยื่น
จะได้รื่นราบเรียบเทียบสวรรค์
หนทางรกชัฏเดินก็เกินวัน
จะให้สั้นย่อลงคงเกินทำ
ยังคงฝันต่อไปไม่หยุดฝัน
แม้ว่ามันจะยากบากบั่นย่ำ
ขอสุดท้ายปลายทางวางแสงนำ
ไม่เอ่ยคำตัดพ้อให้ท้อใจ
รอเฝ้ารอวันคืนยืนเคียงคู่
ร่วมบ้านอยู่ด้วยกันวันสดใส
จุดหมายเดิมยังคงมุ่งตรงไป
จุดหมายใหม่ไม่มี..นะที่รัก
"กานต์ฑิตา"
๒๐ มกราคม ๒๕๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
